Het is het minst leuke onderwerp om over na te denken, een uitvaart. Toch is het belangrijk dat er over gesproken wordt voor dat het zo ver is. Wensen en behoeftes moeten uitgesproken worden naar naasten, zodat zij weten wat de wens is van een overledene. Wat ook nog een grote rol speelt bij een uitvaart is de cultuur van de persoon die is overleden. In elke cultuur is een uitvaart anders, bij een Surinaamse uitvaart is het erg belangrijk dit verschillende tradities gevolgd worden. Hieronder lees je hoe zo een uitvaart verloopt en wat voor Surinamers dan zo belangrijk is.
Wat gebeurd er bij een Surinaamse begrafenis?
Bij een Surinaamse begrafenis is alles heel anders. De droevigheid die centraal staat bij een Nederlandse begrafenis is in de Surinaamse cultuur minder opzichtig. Een traditionele Surinaamse uitvaart is namelijk vaak uitbundig, er wordt veel gezongen en gedanst uit emotie. Ook vindt er voorafgaand aan de uitvaart vaak rituele wassingen plaats, vaak voert de familie deze zelf uit. Ook komt de familie vaak 8 dagen na de begrafenis nog bij elkaar, dit is traditie binnen de Surinaamse cultuur.
Tradities zijn belangrijk
Zorg ervoor dat je weet wat de mensen om je heen graag zouden willen als zij komen te overlijden. Zo weet je waar je aan toe bent als je een uitvaart moet organiseren. Het is niet het leukste onderwerp om mee bezig te zijn, maar een fijn afscheid verdiend iedereen. Vooral in de Surinaamse cultuur is het erg belangrijk om vast te houden aan de tradities. Voor een begrafenis is dan een brass band ook niet geheel overbodig en ook moet je dus rekening houden met de weken na de begrafenis. Zorg ervoor dat je elkaar steunt en dat vooral de familie jouw steun voelt. Het familie gevoel staat dan ook echt centraal.
Wat gebeurd er dan bij een Nederlandse uitvaart?
Een bruiloft van iemand met een Nederlandse achtergrond is vaak traditioneel gezien erg anders dan iemand met bijvoorbeeld een Marokkaanse of Surinaamse achtergrond. Bij een Nederlandse uitvaart komen de gasten vaak in het zwart gekleed, mensen uiten hun droevige emoties en condoleren de familie. Er wordt vaak gesproken over de overleden persoon en dan wordt deze naar het graf gedragen. Bij een crematie verloopt het vaak ongeveer hetzelfde, behalve dat de gasten niet tot het einde blijven. Het as verstrooien gebeurd vaak door de directe familie.
